Als je gewend bent een wandelingetje te maken langs de ‘s Heerenbergse weg, dan is het je vast opgevallen dat het in de tuin van Marco en Helma goed toeven is voor een groep schapen die samen met de kippen door de wei kuieren. De aanblik van deze tuin is in de afgelopen periode nogal eens gewijzigd, reden voor mij om eens te vragen hoe dit zo gekomen is. Ik ben een buurtverbinder, ik ben nieuwsgierig naar het verhaal achter het ontstaan van deze tuin. Mijn naam is Emma en ik heb Marco gevraagd om zijn verhaal te vertellen.
Bij Marco en Helma komen de dingen zoals ze komen, en vier jaar geleden was er een zandvlakte om het huis en had Marco allerhande brocante in zijn schuur. Die kun je nu bewonderen als je langsloopt. Marco heeft een verhaal bij elk item. In de tuin vind je allerhande brocante, bijvoorbeeld een kerkbank uit Friesland, die vroeger bij hem in huis stond en eentje uit Braamt die hij zo kon ophalen. Marco haalt wel eens meer wat op en Helma heeft de dappere taak om voor elk item een plekje te vinden. Ze zucht soms onder de fantasie van haar man, maar als ze om zich heen kijkt, zie je dat ze zich er thuis voelt. Dat is wat mij het meest opvalt; het is alsof alles er al jaren stond, alles staat op zijn plek.
Wat opvalt, is de vlaggenmast. Hoe kom je op het idee om een paal van een verkeersbord te verlengen en daar een vlaggenmast van te maken? Ze kunnen erin klimmen, stevig zat! Hebben ze uitgeprobeerd. Verder zijn er diverse kippenhokken de revue gepasseerd. De eerste bouwde Marco in zijn oude huis. Die kon vervolgens alleen het huis uit in twee stukken. De kippenroedel begon klein, maar tegenwoordig zijn er zes hanen die per dag bepalen wie de baas is.
Eerst waren er oude fruitbomen uit de Betuwe. Achteraf zegt Marco dat het al mis ging bij het planten. Heel jammer dat die bomen het niet gered hebben. De stammen doen nu dienst als hekje. Sinds begin dit jaar staan er nieuwe fruitbomen, voornamelijk hoogstam. Daar is een fruitteler voor geweest, die de grond heeft bekeken. Geen spontane actie dit keer, maar een weloverwogen keuze. En daarnaast een aantal fruitbomen die zijn komen aanwaaien, door deze en gene gever, want ja, het komt zoals het komt.
Hoewel Marco als je doorvraagt niet zo één-twee-drie kan zeggen waarom hij doet wat hij doet, zie ik de tuin van de toekomst: waarin de planten, bomen en de dieren samen met de mensen zorgen voor een stukje aarde. Of misschien is dat een droom? In elk geval komt het in deze tuin zoals het komt en dat ziet er levendig uit!
