Deze week kunnen we op NPO1 genieten van Ank en Vincent van Natuurboerdrij Wittenhorst. Deze week stond er ook al een artikel in de Gelderlander: Stokkumse familie in De Kleine Boerderij
Ank vertelt in haar eigen woorden haar belevenissen en hoe ze kijkt naar hun avontuur voor de TV.
"Achter de schermen"
Wat een belevenis: een cameraman, geluidsman en een regisseuse op ons erf. Ze komen ons avontuur vastleggen. Ik zeg nog: ‘Ja, onze vrijwilligers zijn goed bezig, misschien kun je hen ook filmen’. Maar regisseuse Yvonne is resoluut: ‘Nee, het gaat om jullie verhaal’
Dus ik geef mij maar over, al is het spannend en stroomt de adrenaline door mijn lijf. Ik heb veel moeite gedaan om Vincent, de kinderen en Tine over te halen. Maar waarom eigenlijk? En waarom hebben ze ingestemd, tegen mijn verwachting in. Vincent wilde aanvankelijk niet. Maar ja, hij houdt van mij. Hij is liever die stille kracht op de achtergrond waar hij kan floreren. En de kinderen? Die duiken gewoon weg als de camera hun kant op komt.Wat doe ik mijn familie aan? Want spannend is het. Een avontuur dat we met z’n allen aangaan.Waarom begonnen we hier ook alweer aan….?
Dit verhaal gaat niet alleen over ons en onze boerderij, als je het mij vraagt.
Het gaat over belangrijkere dingen. Over liefde voor het leven. Over verbinding met de natuur. Over verbinding tussen mensen onderling en verbinding tussen mensen en hun voedsel. Het gaat over nieuwe dingen leren, over buiten je comfortzone treden, hoe eng dat ook is. Het gaat over leren duurzaam te leven. En voedsel produceren is een van de belangrijkste aspecten daarvan. Samen met de natuur voedsel produceren. Het gaat ook over waar wij als mens toe in staat zijn. Over leren en falen. Over vallen en opstaan en weer doorgaan net zolang tot we een mooiere wereld hebben. Elke stap is er 1, hoe klein dan ook. Ik geloof echt in een nieuwe wereld waarin het gaat om wat er toe doet met respect voor de aarde, voor de mensen en voor de natuur. We moeten meer circulair gaan denken en lange termijn, duurzamer. Een wereld creëren waarin iedereen zijn plek kan vinden om te doen waar hij of zij blij van wordt. Waarin mensen zich kunnen ontwikkelen tot wie ze willen zijn. Soms lijken we nog vast te zitten in oude structuren. Ook al hebben die in het verleden hun diensten bewezen. “Nooit meer honger”, was het devies na de tweede wereldoorlog en onze boeren werden de beste van de wereld in voedsel produceren. Maar we zijn toe aan een andere wereld met ook een andere economie en een natuur-inclusievere manier van voedsel produceren op basis van Permacultuur principes. En het kan, ik weet het zeker!
Er zijn veel mensen die ik de afgelopen tijd tegen ben gekomen, die me hebben laten zien dat het kan.
Nou ons verhaal kun je zien binnenkort op t.v. De adrenaline stroomt weer door mijn aderen. Ik voel dat dit weer buiten mijn comfortzone ligt.En daar is niks mis mee. Ik ga er vast veel van leren!