Vanuit betrouwbare bronnen hebben we vernomen dat Ralph Winkel de top van Kilimanjaro heeft gehaald. Wat een prestatie! We schreven er eerder over: Ralph is er bijna
De afgelopen dagen konden we al iets meekrijgen van zijn avontuur. Lees hieronder van dag tot dag hoe zijn reis verloopt
Zaterdag 13 januari
Vandaag start de expeditie dan echt: de groep staat vroeg op, de laatste spullen worden gepakt en de 2 uur durende busreis kan beginnen. De slopen van de Kilimanjaro worden tijdens de rit zichtbaar! Er worden nog snel wat kleine stops gedaan voor de laatste inkopen bij de supermarkt en het pinnen bij de bank.
Bij aankomst bij de Kilimanjaro gaat het inchecken, registreren, wegen en controleren van de bagage sneller dan verwacht, om 12:45 kan de groep naar binnen en worden de eerste stappen gezet.
Vol goede moed begint de groep aan hun tocht, maar binnen een duur doet het Rainforest zijn naam eer aan met giga tropische buien. Dit resulteert in dat de groep de meeste tijd in regenkleding loopt, en dat ze bijna 6 uur doen over 11 km en 1000 hoogtemeters. Een deel van het pad is (eerder) al weg gespoeld en ze lopen over paden die deels stroompjes zijn geworden. Het is een zware start maar niet minder gaaf. De jungle is prachtig en ze horen groepen apen brullen. Elk uur wordt een kleine pauze ingelast van 5-10 minuten, deze pauze is iedere keer weer erg gewenst. Hoewel ze Pole Pole (rustig aan) lopen, is het erg zwaar en komt iedereen dan ook erg vermoeid aan bij het kamp.
Een deel van de groep is verkleumd door de regen en een deel van het kamp staat pas. De tenten staan, maar niet alles is al opgezet omdat dit lastig gaat door het weer. Het eten wordt rond half negen geserveerd. Aan het begin is het er stil bij het eten, maar geleidelijk vloeit de energie terug met de hulp van heel veel kopjes thee. Iedereen deelt zijn ervaringen van de dag. Vervolgens is het tijd voor een aantal 'ceremonies': een gedicht van Ben, berichten van War Child en uiteraard de briefing van Luc. Om 22:00 gaan de oogjes toe, lekker slapen en morgen een nieuwe dag!
Zondag 14 januari
De tweede dag is al gelijk anders omdat het weer best goed is. We zitten op de grens van tropisch regenwoud en 'moorland' met lage boompjes en struiken. We hoeven vandaag maar 5 km, maar wel met 1000 hoogtemeters en eindigen dan op 3.850m. Het is weer een heel ander landschap met meer rotsen en dus beter weer. Daar is iedereen heel blij mee.
Onderweg wordt er veel gekletst en gezongen (Iris hoor je overal bovenuit) en we leren elkaar en de gidsen steeds beter kennen. Het is mooi om al die levensverhalen te horen en de gidsen weten veel te vertellen over de planten en de omgeving. We lunchen op het kamp - altijd knap hoe ze die afbreken als wij weg gaan, ons inhalen met 20 kg op het hoofd of de nek en ca. 10 - 15 kg eigen bagage - vervolgens het kamp weer opbouwen voor wij er zijn.
Na de lunch zoeken we onze op om ons op te frissen en om even te chillen of rusten. Ook deze dag was best zwaar maar we hebben werderom genoten. Bij het avondeten zijn de gebruike rituelen: gedicht van Ben, berichtjes van War Child en de briefing van Luc. Daarna duikt iedereen gauw zijn tentje in, want morgen begint de dag om 06:00, en het wordt een lange dag.
Maandag 15 januari
Het is maandag 15 januari, de derde dag van de expeditie. Het is een gelukkig een geleidelijker parcours en gaat meer door een steppe gebied. We starten op ca. 3850 meter in Shara Cave en Camp en het doel is vandaag Lava Tower op 4600 meter. Het eerste deel is ongeveer 4,5 uur lopen omdat we weinig pauze hebben en stevig doorlopen.
Hiermee verrassen we de staf dan ook, het kamp is nog niet klaar, maar dat is geen probleem. We maken nog even een klein wandelingtje naar een uitzichtpunt over het camp en over een andere route. Na de lunch vervolgen we de route naar deel 2 van de dag en dalen we af naar het volgende kamp, dan denk je afdalen? Maar dit is nodig om vervolgens weer te kunnen stijgen. Het volgende kamp ligt op 3900m.
Onderweg zien we mooie watervalletjes, indrukwekkende planten en een prachtige finish. Het lijkt wel een soort oase met een poort van bomen. Na de thee is er een diner om 18:30 en het smaakt weer super. Na de gebruikelijke rituelen gaat iedereen vroeg naar bed, want 7 uur lang op en af wandelen gaat niet in de koude kleren zitten. Gelukkig is iedereen er nog bij, er zijn wat diverse klachten maar niemand heeft nog serieuze hoogteziekte. Dus morgen gaat het team compleet weer van start!
Dinsdag 16 januari
De vierde loopdag is een ‘hersteldag’. We hoeven maar 4 uur te lopen en alleen de Baranco Wall is een obstakel; we klimmen en klauteren zonder stokken en af en toe is het best spannend (je moet de berg vast houden en er langs glijden, hilarisch soms). We komen in het Caranga kamp aan op 4.000 m. Met een prachtig uitzicht op de Kilimanjaro en op Moshi het dorp beneden als het helder is. De middag is vrij en iedereen gaat slapen of rusten.
Het team bestaat trouwens uit 14 personen, een daarvan is Ralph Winkel:
"Ralph onze IT-man uit het gezellige Oosten, die bescheiden is en toch leuk aanwezig, heeft een enorme fankring."
Op woensdag is Ralph zelf voor het eerst weer even online:
Vandaag vanuit Baranco camp vertrokken, de breakfast wall. 300 meter lekker klimmen, bijna recht omhoog.
Het gaat super goed met de hoogte, nog geen last gehad van hoogteziekte.
Morgen nog een dagje dichter naar de top en overmorgen beginnen we in de nacht met de top beklimming. Dat gaat een lange dag worden maar heb er ontzettend veel zin in!
We zijn benieuwd naar de laatse dagen van de reis!
