Anni Meijer, woonachtig aan het Veld in Stokkum, heeft in februari van dit jaar een bijzondere reis gemaakt met haar paard. Anni heeft deelgenomen aan een internationale paardenwedstrijd in Qatar, in de stad Doha. Samen met haar 10-jarige paard Istmo de Lyw (roepnaam Pedro) kwam ze uit als Nederlandse deelnemer in een groot internationaal deelnemersveld. Ze was via de Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie (KNHS) en de bondscoach uitgenodigd om deze reis te maken.
De beste internationale ruiters van het springen, dressuur en paradressuur zakten af naar Doha om er deel te nemen aan deze prestigieuze wedstrijd, georganiseerd en betaald door een rijke sjeik. Anni komt uit in de para dressuur en gedurende drie dagen deed ze mee aan drie verschillende onderdelen, een individuele kuur, freestyle op muziek en een teamtest in ’s-Werelds grootste rijhal.
De paralympische dressuur kent verschillende categorieën. Anni doet mee in de categorie Grade III. Grade III betekent dat de sporters een ernstige beperking in beide benen hebben, maar met een redelijke goede rompbalans en sporters die matige functiebeperkingen hebben in een arm, een been en de romp. Veel sporters zijn rolstoelgebruikers. Anni heeft zelf reuma en heeft daardoor niet zoveel balans en kracht.
Het was een bijzondere ervaring
“Ik ben altijd geïnteresseerd in andere culturen en het viel me op hoe vriendelijk en behulpzaam iedereen was. Er is een strenge discipline en ook bijzonder is dat veel voorzieningen gratis zijn voor de inwoners. Wat ook opvallend is dat iedereen zijn eigen taak en verantwoordelijkheid heeft en dat als het even anders loopt, direct de leidinggevende erbij gehaald moet worden. Bij alles worden mannen en vrouwen gescheiden. Als westerse vrouw is het de positie van de vrouw in dat land best lastig te begrijpen”
Anni heeft eerder voor Denemarken gereden, haar geboorteland, sinds ze een paar geleden Nederlandse is geworden komt ze uit voor het Nederlands team. In de voorbereidingen naar de Olympische Spelen van Rio de Janeiro werd ze net niet geselecteerd.
Toen Anni werd afgekeurd door haar ziekte, kwam ze in een gat. “Ik had altijd hard gewerkt, ook internationaal en opeens kom je dan thuis te zitten. De paradressuur heeft me weer nieuwe energie gegeven”.
Anni traint in de zomer in haar eigen rijbak bij huis. Dan komt trainer Yorick Smit uit Herveld ook lesgeven bij haar thuis. Verder traint Anni 1 a 2 keer per week bij Noortje Radstake in Voorst en is ze lid van rijvereniging de Nijgraaf in Westervoort. Ze gaat ook regelmatig naar de bondscoach van de paradressuur Joyce van Rooijen-Heutink.
Paardrijden is voor mij een levensstijl en geen hobby
“Ik ben op drie dingen heel echt heel trots tijdens mijn reis naar Qatar. Ten eerste was het een uitdaging om mijn paard onder controle te houden in die enorme rijhal en na zo’n lange reis. Pedro was bang en ik voelde zijn hartslag. Dat was niet makkelijk. Wat verder bijzonder was ik dat ik in Qatar de eigenaren heb ontmoet, die eerder een paard van mij gekocht hebben. Dat paard is nu in Amerika en ik kreeg de complimenten over de manier hoe ik mijn paard had opgevoed en de band die ik met ze heb en ze waren alweer geïnteresseerd in het paard waar ik nu mee in Qatar was. En ten derde is dat ik complimenten kreeg van meerdere mensen vanuit de organisatie over mijn relatie met mijn paard. Ik ben heel trots op mijn paard. Mijn paard gedraagt zich soms wat anders en dat is bij een jury-sport nog wel eens lastig.”
“Uiteindelijk ben ik tien dagen in Doha geweest. Terwijl het in Nederland nog winter was, waren de temperaturen daar al lekker warm. Ik ben heel dankbaar dat ik uit mag komen voor Nederland en ik hoop dat ik daar nog eens weer mag rijden. Ik ben nu ook een nieuw paard aan het ontdekken. Dat paard is acht jaar en het duurt zeker twee jaar voordat je weet of je een goede combinatie bent. Zeker bij paradressuur heb je een paard nodig die jou begrijpt en die weet dat jij als ruiter met een handicap soms net wat andere bewegingen maakt."