Op zondagavond 3 december werden de buurtverbinders van MijnStokkum zelf in het zonnetje gezet. Met een geheimzinnige uitnodiging enkele weken geleden werd hun verzocht om 17.00 uur bij de pastorie te verzamelen:
"Beste buurtverbinder, in Stokkum ben je altijd altijd actief en praat, daarom is het bij de pastorie waar het gebeuren gaat. Zondag 3 december word je verwacht, om 17.00 uur bij de deur wordt er op je gewacht. En een tip zodat het niet mis kan gaan, trek warme kleren en comfortabele schoenen aan."
Om 17.00 verzamelden de vijf buurtverbinders zich bij de pastorie. Het pad was verlicht met lampjes en er hing een boodschap op de deur. Een heuse speurtocht was uitgezet en het eerste aanwijzing dat we ons moesten melden bij "de haan". Dat bleek het Hagelkruis te zijn op de driesprong Hagelcruijsweg, Sint-Isidorusstraat en Het Veld. Daar stond Chris Ruikes klaar om meer te vertellen over de geschiedenis van dit markante punt. Ook kregen we een heerlijke borrel en dat was nodig in deze ijzige kou. Daarna liep Chris een stuk mee en vertelde meer over de Isodorus Hoeve, de Boterweg en de Hulzenberg. Bij het Mariakappeltje kregen we een nieuwe aanwijzing. We moesten naar vruchtbare grond. Met wat extra schnaps en verschillende lampjes ging de tocht verder in het donker en ijzige wind naar Natuurboerderij Wittenhorst. Rondom het erf stonden vuurkorven te branden en in de deel was het sprookjesachtig versierd. Martha van Herpen en en Ilona Hofman stonden klaar met warme thee en een heerlijk warm voorafje. Nog steeds hadden de buurtverbinders geen deze wie achter deze verrassing zat.
Opnieuw kregen we een aanwijzing en via een deel van het klompenpad werden we verwacht bij de boerderij van Mans. Daar stonden Ellen Rutgers en Edith Mulling klaar met een wijntje en kregen we heerlijke en pittige pompoensoep. Ook konden we een heerlijk glaasje verse melk proeven, want Mans was de koeien aan het melken. Hij nam meteen de gelegenheid samen met Silke Snijders alles over zijn boerderij en koeien te vertellen. Hier kwamen de buurtverbinders weer een beetje op temperatuur. Maar al snel moeten we de kou weer in en inmiddels kwamen ook de eerste sneeuwvlokken uit de lucht. We moesten naar een schilderachtige plek. Het bleek het huis van Sjaak en Ronald te zijn, het voormalige huis van schilder Pieter Derksen. In de eetkamer, onder toeziend ook van het schilderij van Edith Mulling van Pieter, kregen we een heerlijke zuurkoolschotel voorgeschoteld, gemaakt door René Velsink. Daarmee werd duidelijk wie er achter het organisatiecomité zat.
Het idee om de buurtverbinders zelf eens te verrassen werd geboren tijdens de zomerbarbecue van het huiskamerrestaurant, waar ook de mensen van de zwerfafvalbrigade waren uitgenodigd.
Na de heerlijke warme maaltijd was er nog één stop. Op weg naar de molen zagen we al dat de wieken van de molen nog volop draaiden en hoorden we de klanken van midwinterhoornblazers. Daar stonden ook de partners van de buurtverbinders te wachten. Op een besneeuwde tafel stond het laatste gerecht, heerlijke cake en chocolaatjes. De molenaars gaven een rondleiding door de molen en speciaal voor de buurtverbinders klonken nogmaals de midwinterhoorns. Een unieke ervaring! Tot slot werd een boekje uitgereikt, met verhalen van Stokkumers om de buurtverbinders te bedanken voor hun inzet.
De buurtverbinders Nicky Engelen, Monique van Merrebach, Aranka Kuster, Ron Hagemeijer en Freddy van Dijken werden er even stil van.
We willen iedereen bedanken, die een bijdrage heeft geleverd aan deze onvergetelijke avond en het was voor ons een inspiratiebron om ons werk vol energie voort te zetten!
